ختم سوره مبارکه یس است از روز جمعه ابتدا کند تا روز پنج شنبه هر روز سه مرتبه بخواند که در عرض هفته ۲۱
مرتبه خوانده شود هر روز بعد از سه مرتبه خواندن دعای یا من تحل به عقد المکاره از صحیفه سجادیه بخواند و
به جهت مطلبی عدد همین است
لیکن اگر مطلب وسعت رزق باشد روز پنج شنبه بخواند
و اگر دفع دشمن است روز سه شنبه
و جهت رفعت روز یک شنبه
و برای علوم عقلیه و دینیه شنبه
و برای علوم ریاضیه و حساب چهارشنبه
و برای کدخدای و تسخیر زن جمعه
و برای سفر دوشنبه که زود انشاء الله تعالی اثر کند
اکثر خواص گفته اند اگر یس را بر گلاب بخوانند بر هر کسی بدهند از محبت او بی قرار شود
و اگر کسی را مطیع خواهد گرداند سوره را بر پاره ای نبات بخواند هر کس از او بخورد مسخر گردد والله اعلم
و در نسخه ای جدید دیده شده که اگر بخواهی زیر ران خود آیینه ای بگذار و به پهلو بخواب در رخت هفتاد بار
سوره اخلاص را بخوان در حالتی که بر پهلو خوابیده باشی بعد بخواب پس بدرستی که می بینی آن چه را
خواهی
دعای یا من تحل به عقد المکاره :
یَا مَنْ تُحَلُ بِهِ عُقَدُ الْمَکَارِهِ، وَ یَا مَنْ یَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ.ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ
الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِکَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِکَ الْأَشْیَاءُ. فَهِیَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ
مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ.
أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمَّاتِ، لَا یَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا یَنْکَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا وَ قَدْ نَزَلَ بِی یَا
رَبِّ مَا قَدْ تَکَأَّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِی مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ.
وَ بِقُدْرَتِکَ أَوْرَدْتَهُ عَلَیَّ وَ بِسُلْطَانِکَ وَجَّهْتَهُ إِلَیَّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا
مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُیَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ. فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِی یَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ
بِطَوْلِکَ، وَ اکْسِرْ عَنِّی سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَ أَنِلْنِی حُسْنَ النَّظَرِ فِیمَا شَکَوْتُ، وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِیمَا سَأَلْتُ، وَ
هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً.
وَ لَا تَشْغَلْنِی بِالاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِکَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِکَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِی یَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا
حَدَثَ عَلَیَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى کَشْفِ مَا مُنِیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ بِی ذَلِکَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ،
یَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.
منبع : گوهر شب چراغ ج ۲ص ۱۵۴
