که مرا پیغمبرى بحق (براى مردم) فرستاد سوگند که نزد من هیچ از کم و بیش نیست ولى تو را چیزى مىآموزم
که دوست من جبرئیل براى من آورد و گفت یا محمد این هدیهاى است از نزد خداى عز و جل که تو را بآن گرامى
داشته و به هیچ کس از پیغمبران پیشین این هدیه را نداد و آن نوزده جمله است که هر دلسوخته و هر مصیبت
پادشاهى بترسد آن کلمات را بگوید خداوند براى او وسیله رهائى فراهم سازد و آن نوزده جمله است که چهار
جمله آن بر پیشانى اسرافیل نوشته شده و چهار جملهاش بر پیشانى میکائیل و چهار جمله بر گرداگرد عرش و
چهار جملهاش بر پیشانى جبرئیل و سه کلمه آن در جایى که خدا خواسته است على ابن ابى طالب عرض کرد:
یا رسول اللَّه چگونه آنها را بخوانیم؟ فرمود: بگو
که بطور مسلم از جاى خود برنخیزى تا اینکه دعاى تو مستجاب شود ان شاء اللَّه احمد بن عبد اللَّه گوید:
ابو صالح گفت: این دعا را به نابخردان نیاموزید.
منبع : الخصال ترجمه فهری ج ۲ ص ۶۰۷ و ۶۰۸