در کتاب جنات الخلود آمده است : ذوالقرنین در آخر عمرش با ششصد هزار نفر به زیارت خانه خدا ( حج ) رفت در
مسجد الحرام خدمت حضرت ابراهیم علیه السلام رسید . آن حضرت از او پرسید : این نعمت ها را چگونه به دست
آورده ای ؟ گفت به علت مداومت به این دعا :
سُبْحَانَ مَنْ هُوَ بَاقٍ لَا یَفْنَى سُبْحَانَ مَنْ هُوَ عَالِمٌ لَا یَنْسَى سُبْحَانَ مَنْ هُوَ حَافِظٌ لَا یَسْقُطُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ بَ
صِیرٌ لَا یَرْتَابُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ قَیُّومٌ لَا یَنَامُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ مَلِکٌ لَا یُرَامُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ عَزِیزٌ لَا یُضَامُ سُبْحَانَ مَنْ
هُوَ مُحْتَجِبٌ لَا یُرَى سُبْحَانَ مَنْ هُوَ وَاسِعٌ لَا یَتَکَلَّفُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ قَائِمٌ لَا یَلْهُو سُبْحَانَ مَنْ هُوَ دَائِمٌ لَا یَسْهُو
منبع : مستدرک الوسائل ج 5 ص 398 باب 43