دعایی برای مستجاب شدن حاجات دعایی برای مستجاب شدن حاجات دعایی برای مستجاب شدن حاجات دعایی برای مستجاب شدن حاجات

سید بن طاووس از اویس قرنی و او از حضرت امیر المومنین علی بن ابی طالب علیه السلام و آن حضرت از رسول

خدا صل الله علیه و آله روایت کرده که فرمودند : هیچ بنده ای نیست که این دعا را بخواند مگر آنکه حق تعالی

دعایش را مستجاب فرماید و چند مرتبه پیغمبر اکرم قسم یاد کردند که اگر این دعا را بر آب جاری بخوانند بایستد و

اگر مردی به نهایت گرسنگی وتشنگی رسد و راهی نداشته باشد چون این دعا را بخواند حق تعالی او را طعام

رساند و سیراب کند و اگر بر کوهی خوانند که از جا کنده شود کنده می شود و اگر بر زنی بخوانند که مشکل زاید

وضع حملش آسان شود و اگر مردی در وسط شهری خانه داشته باشد و آن شهر آتش بگیرد چون این دعا را

بخواند خانه اش محفوظ بماند و اگر کسی چهل شب جمعه این دعا را بخواند خدا تمام گناهان او را که میان

او و آدمیان است بیامرزد و نمی خواند آن را مهموم یا مغمومی مگر آنکه حق تعالی فرج به او عطا می فرماید

و نمی خواند آن را کسی بر پادشاه ظالمی مگر آنکه دعایش را مستجاب فرماید . سید بن طاووس فرموده

شرح این دعا بسیار بود به این قدر اکتفا کردیم و دعا این است :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ‏ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ وَ لَا أَسْأَلُ‏ غَیْرَکَ‏ وَ أَرْغَبُ‏ إِلَیْکَ وَ لَا أَرْغَبُ إِلَى غَیْرِکَ أَسْأَلُکَ یَا أَمَانَ

الْخَائِفِینَ وَ جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ أَنْتَ الْفَتَّاحُ ذُو الْخَیْرَاتِ مُقِیلُ الْعَثَرَاتِ مَاحِی السَّیِّئَاتِ وَ کَاتِبُ الْحَسَنَاتِ وَ رَافِعُ ا

لدَّرَجَاتِ أَسْأَلُکَ بِأَفْضَلِ الْمَسَائِلِ کُلِّهَا وَ أَنْجَحِهَا الَّتِی لَا یَنْبَغِی لِلْعِبَادِ أَنْ یَسْأَلُوکَ إِلَّا بِهَا یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ وَ

بِأَسْمَائِکَ الْحُسْنَى وَ أَمْثَالِکَ الْعُلْیَا وَ نِعَمِکَ الَّتِی لَا تُحْصَى وَ بِأَکْرَمِ أَسْمَائِکَ عَلَیْکَ وَ أَحَبِّهَا إِلَیْکَ وَ أَشْرَفِهَا عِنْدَکَ

 مَنْزِلَةً وَ أَقْرَبِهَا مِنْکَ وَسِیلَةً وَ أَجْزَلِهَا مَبْلَغاً وَ أَسْرَعِهَا مِنْکَ إِجَابَةً وَ بِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ الْجَلِیلِ الْأَجَلِّ الْعَظِیمِ الَّذِی

 تُحِبُّهُ وَ تَرْضَاهُ وَ تَرْضَى عَنْ مَنْ دَعَاکَ بِهِ فَاسْتَجَبْتَ دُعَاءَهُ وَ حَقٌّ عَلَیْکَ أَلَّا تَحْرِمَ سَائِلَکَ وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ فِی

التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ أَوْ لَمْ تُعْلِمْهُ أَحَداً وَ بِکُلِّ اسْمٍ دَعَاکَ

بِهِ حَمَلَةُ عَرْشِکَ وَ مَلَائِکَتُکَ وَ أَصْفِیَاؤُکَ مِنْ خَلْقِکَ وَ بِحَقِّ السَّائِلِینَ لَکَ وَ الرَّاغِبِینَ إِلَیْکَ وَ الْمُتَعَوِّذِینَ بِکَ وَ

الْمُتَضَرِّعِینَ لَدَیْکَ وَ بِحَقِّ کُلِّ عَبْدٍ مُتَعَبِّدٍ لَکَ فِی بَرٍّ أَوْ بَحْرٍ أَوْ سَهْلٍ أَوْ جَبَلٍ أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنْ قَدِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَ

عَظُمَ جُرْمُهُ وَ أَشْرَفَ عَلَى الْهَلَکَةِ وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ وَ مَنْ لَا یَثِقُ بِشَیْ‏ءٍ مِنْ عَمَلِهِ وَ لَا یَجِدُ لِذَنْبِهِ غَافِراً غَیْرَکَ وَ

 لَا لِسَعْیِهِ [لِسَغْبِهِ‏] سِوَاکَ هَرَبْتُ مِنْکَ إِلَیْکَ مُعْتَرِفاً غَیْرَ مُسْتَنْکِفٍ وَ لَا مُسْتَکْبِرٍ عَنْ عِبَادَتِکَ یَا أُنْسَ کُلِّ فَقِیرٍ

مُسْتَجِیرٍ أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ- بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‏ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ‏- عالِمُ

 الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ ... الرَّحْمنُ الرَّحِیمُ‏ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الْمَالِکُ وَ أَنَا الْمَمْلُوکُ وَ أَنْتَ الْعَزِیزُ وَ أَنَا الذَّلِیلُ

وَ أَنْتَ الْغَنِیُّ وَ أَنَا الْفَقِیرُ وَ أَنْتَ الْحَیُّ وَ أَنَا الْمَیِّتُ وَ أَنْتَ الْبَاقِی وَ أَنَا الْفَانِی وَ أَنْتَ الْمُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسِی‏ءُ وَ أَنْتَ

الْغَفُورُ وَ أَنَا الْمُذْنِبُ وَ أَنْتَ الرَّحِیمُ وَ أَنَا الْخَاطِی وَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْقَوِیُّ وَ أَنَا الضَّعِیفُ وَ أَنْتَ

الْمُعْطِی وَ أَنَا السَّائِلُ وَ أَنْتَ الْأَمِینُ وَ أَنَا الْخَائِفُ وَ أَنْتَ الرَّازِقُ وَ أَنَا الْمَرْزُوقُ وَ أَنْتَ أَحَقُّ مَنْ شَکَوْتُ إِلَیْهِ وَ

اسْتَغَثْتُ بِهِ وَ رَجَوْتُهُ لِأَنَّکَ کَمْ مِنْ مُذْنِبٍ قَدْ غَفَرْتَ لَهُ وَ کَمْ مِنْ مُسِی‏ءٍ قَدْ تَجَاوَزْتَ عَنْهُ فَاغْفِرْ لِی وَ تَجَاوَزْ عَنِّی

 وَ ارْحَمْنِی وَ عَافِنِی مِمَّا نَزَلَ بِی وَ لَا تَفْضَحْنِی بِمَا جَنَیْتُهُ عَلَى نَفْسِی وَ خُذْ بِیَدِی وَ بِیَدِ وَالِدِی وَ وُلْدِی وَ

 ارْحَمْنَا بِرَحْمَتِکَ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ‏

منبع : مهج الدعوات ص 136 - صحیفه علویه ص 203 د 117